Blog - 'Koe Jeltje die niet wilde dat haar nagels geknipt worden' door Bernd Hietberg

Blog - 'Koe Jeltje die niet wilde dat haar nagels geknipt worden' door Bernd Hietberg

Koe Jeltje die niet wilde dat haar nagels geknipt worden

Het was een koude zondagmorgen in maart. Een dag waarop ik mijn 5 jarige dochter toegezegd had dat ze voor het eerst papa een ochtendje mocht helpen met de spoed patiënten. Boer Kees belde, koe Jeltje, een van zijn lievelings koeien had een wond aan haar been, ze dacht tussen zijn heftruck en een klauwbekapbox door kon lopen. Dat is een ijzeren frame waar een koe veilig in kan staan met 1 van haar benen omhoog, zodat de nagels (klauwen) af te toe geknipt en gevijld kunnen worden zonder dat de koe omvalt. Want ook al heeft een koe 4 benen, op 3 benen staan zijn ze niet gewend. Ook koeien hebben soms lange nagels. Jeltje had een zere teen en zelfs op zondagmorgen wordt een koe dan direct geholpen door de boer. Nagels knippen hoort gewoon bij de verzorging van de koe, net als voeren en melken.

We sprongen in de auto en reden via de praktijk waar we wat extra verband materialen op pikten, naar de koe, die beteuterd stond te kijken bij aankomst. Een grote snee bij de hak en een kleine snee bij de bijklauwtjes, aldus boer Kees. Hij had er even een verbandje om gedaan om het bloed te stoppen. Kees stond er beteuterd bij te kijken, want ook al heeft hij 100 koeien, één gewonde of zieke koe, daar krijgt je als boer zelf buikpijn van. Na het verwijderen van het verband werd al snel duidelijk dat het ernstig was, een wond tot op het bot en een wond waarbij de pezen zichtbaar waren. Gelukkig zijn er tegenwoordig ook narcose middelen en verdoving om een koe kortdurend te kunnen helpen zonder dat ze erg veel pijn ervaart. Als we gevoelige of pijnlijke dingen tegenkomen bij dieren is verdoving in Nederland al jarenlang heel gebruikelijk, dat is in veel andere landen minder.

Zo goed en zo kwaad als het ging legden we met zijn tweeën na het toedienen wat narcose middelen de ruim 600 kilo zware Jeltje in het strohok neer, best spannend om dat veilig voor de koe en voor jezelf te doen. Met het gewonde been op een operatie tafeltje van een baaltje stro maakten we de wonden schoon en hechte ik de beide sneden dicht. Het bloed en de imposante grote koe waren voor mijn dochter zo spannend dat die maar even de andere kant op keek. Ondertussen huppelden 2 nieuwsgierige kalfjes vrolijk rond in de geïmproviseerde operatie ruimte. Na ruim een half uur raakte de narcose wat uitgewerkt en kwam Jeltje door de adrenaline van alles wat haar die ochtend overkwam toch half overeind.  Ze viel slaapdronken als ze was echter weer om en lag bovenop 1 van de nieuwsgierige kalfjes die iets te dicht bij was komen staan. Met vereende krachten konden we met zijn drieën het kalfje bevrijden uit de benarde situatie door haar onder de koe vandaan te sleuren. Daarna kreeg de koe door een mijn dochter uitgekozen verbandjes om die meestal voor puppies gebruikt wordt, roze met hartjes. Jeltje was nu echt de meest bijzondere koe van de hele stal! Na een injectie langwerkende pijnstilling en antibiotica tegen ontsteking lieten we Jeltje rustig bijkomen van dit avontuur. De eerste week hadden we dagelijks even contact. Jeltje liep nog wat stijf, maar de wond genas goed. Ze mag nu even een paar weken met verlof totdat haar 2e kalfje geboren wordt. Hopelijk kan Jeltje nog jarenlang lekkere gezonde melk maken en genieten van de goede verzorging van boer Kees. En boer Kees, die was blij dat Jeltje gered was. Want ook al heb je 100 koeien, als er één ziek is voelt een boer zich ook beroert.

Bernd Hietberg

Meer blogs lezen?

Wij plaatsen geregeld nieuwe blogs op onze website. Benieuwd naar andere blogs?

Blijf op de hoogte met onze nieuwsbrief